Tagarchief: Polderlicht

door Kellnerin | november 4, 2014 · 11:45 pm

INKIJK

INKIJK zijn drie tentoonstellingsruimtes van de Amsterdams ondergrondse etalagegalerie, in de metro haltes op de Wibautstraat, het Weesperplein en het Waterlooplein. Stichting Polderlicht programmeert hier al vanaf 1999 zo’n 6x per jaar.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Omdat samenscholingen niet zijn toegestaan zijn deze presentaties voor het reguliere kunstpubliek wat onopgemerkt. Het is dan ook eerder een beloning voor de oplettende GVB-reiziger. Als fietsende Amsterdammer heeft uw verslaggever zich laten overhalen samen met de makers bij de huidige tentoonstellingen in de metro halt te houden.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA x
John Prop introduceert namens Polderlicht op het Waterlooplein de heren van de Theaterfabriek
die met een Rothko’iaans lichtwerk willen verleiden.
Een metrostop verderop, aan het Weesperplein zien we draaiende “Dildo’s for Giants” van de helaas afwezige Dan Geesin. OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Eveneens cirkelend hout maar in kleine letters uit de spam box van Niels Post. Hypnotiserend, helder en humorvol hooveren 20 aanheffen in het rond.

Pracht werk van de postman!
Dagelijks van 6 uur in de ochtend tot het aanbreken van de volgende dag en tot 26 december in de Amsterdamse W-stations.

2 reacties

Opgeslagen onder Expositie

Getagd als Amsterdam, Dan Geesin, GVB, John Prob, John Prop, Niels Post, Polderlicht, Theaterfabriek, waterlooplein, weesperplein, wibautstraat

door sbll | juli 18, 2014 · 6:32 pm

Hanging Around

Op uitnodiging van CBK Amsterdam heeft Polderlicht een niet alledaagse tentoonstelling georganiseerd: Hanging Around, hangkunst als hangjongeren in een winkelcentrum. Geen hangende kunst aan een spijker tegen de muur, maar aan de dakconstructie van het CBK-gebouw dat onderdeel was van het voormalige oostergas terrein. Polderlicht, bekend van o.a. de etalagegalerie Inkijk, in leegstaande winkelpanden in metrostations tussen Amstel en Centraal, heeft door hun jarenlange samenwerking met kunstenaars al een aardig archief waaruit ze kunnen putten. Een aantal kunstenaars die een Inkijk expositie hebben gedaan zijn dan ook terug te vinden met een hangend kunstwerk, bijna allemaal speciaal voor deze expositie gemaakt.

Een hangende gondel/kathedraal/ruimteschip van Erik Alkema.

Zolderconstructie met verrot hout aan spanbanden van Mathijs Lieshout. Stel je er een mistmachine in werking bij voor die alle beveiligingsvoorschriften negeert.

Een swingende Zoro Feigl, het enige werk dat af en toe de vloer aanraakt.

Doina Kraal toont een subtiel web van verbindingen tussen enen en nullen en keihard mineraal.

Peter Vink heeft de bakstenen gevel doorgetrokken naar binnen, met staaldraad en schilderstape creëert hij een fragiele poort, hangend aan visdraad, bevestigd met talloze magneten aan het dak.

Herman Lamers & Yvo van der Vat hebben boven het kantoor een kopiermachine opgehangen met daarnaast een neonwerk. Door aan een touwtje te trekken komt er een kopie naar beneden dwarrelen van het lichtwerk, met als achterkant een beeld uit hun archief ‘d inspiration.

U ziet twee benen boven in de afbeelding van een vrijwilliger die ingaat op de uitnodiging van André Pielage. Take your time/ hang around is een hangende stoel in de tentoonstelling waar je uren mag blijven hangen/zitten/lezen/slapen.

De staander van Matthijs Muller is een pendule met beeldscherm. De slingerbeweging van de installatie samen met de 360 graden video van zijn voeten doet iets vreemds met je evenwichtsorgaan. Een erg mooie, meditatieve videoinstallatie.

Ad de Jong: Hermit Palace 2100, een abstract object dat het hangen uitgevonden lijkt te hebben.

Paul Baartmans: Ego: Net iets boven je hoofd hangt een enorme neon installatie, als je omhoog kijkt zie je allen jezelf in de spiegel… geschikt voor een selfie met aureool.

Zwartgallige opblaaskunst hangend over de balustrade van Robert Roelink. Zijn toekomstvisie ziet er niet rooskleurig uit voor de mens en laat dit zien met dit olie-achtige luchtkussen vol verborgen details en verwijzingen.

John Prop is samen met Loes Diephuis (niet op de foto) Polderlicht.

Ronald de Ceuster benadrukt met twee hangende slierten de ventilatiebuizen, die hoewel nuttig, de oorspronkelijke architectuur doorboren.

Twee ademende longen van Ronald van der Meijs en een vogelkooi van houtskool, de kanarie wist al snel te ontsnappen. Met het werk refereert hij naar de situatie van mijnwerkers en de vroegere functie van het gasterrein.