De 8. Berlin Biennale is op drie locaties neergestreken. Juan A. Gaitán, curator van deze achste editie nodigde kunstenaars uit om werk te ontwikkelen dat een verbinding legt met de maskers, zeilboten en scherven van het etnologisch Museum Dahlem. Tussen klassiek uitgelichte vitrines met wereldse cultuur zijn er kunstwerken te vinden van de Berlin Biennale. In andere zalen zijn de vitrines leeggehaald en hebben de hedendaagse kunstwerken de lege sokkels ingenomen. Het is een bijzondere ervaring om tussen de educatieve schoolklassen rondleidingen door naar verbanden te zoeken tussen de collectie van het museum en de indringers van de BB.
Michael Stevenson, Left Behind 2014.
Olaf Nicolai heeft van de centrale entree een mall gemaakt met vier karakteristieke lampen en een patroon op de vloer van kalk, de hangjeugd krijgt de kunstenaar er gratis bij.
In de video UNRAVEL toont Anri Sala hoe twee opnames van een pianoconcert van Ravel handmatig gesynchroniseerd worden. Welke concentratie dit vergt is in een andere video opname in het Haus am Waldsee te zien.
Mariana Castillo Deball reconstrueerd collectiestukken uit het museum
Carolina Caycedo maakt een marmermuur van googlemaps, tegelijk een onderzoek naar de destructieve kant van het waterbeheer in Colombia.
Rosa Barba met een prachtfilm: https://vimeo.com/98521487
Wolfgang Tillmans doet een overtuigende RGB ruis print… (oerknal?)
voor: Plattegrond geborduurd op oosters tapijt van David Chalmers Alesworth, achter: Glenn Ligon
Helaas niet te fotograferen maar het misschien wel meest intrigerende werk, dat sterk in de etnologische collectie ingrijpt, The Color of Gold van Carsten Höller. Zuid-Amerikaanse goudschattenvondsten verlicht hij met stratoskopisch licht waardoor ze met de ogen bijna niet te vatten zijn en enkele seconden in de ruimte al voor sommige mensen onverdragelijk zijn.
Bani Abidi over het heimwee naar de stad Karachis
Zorgvuldig uitgewerkt Herbarium of Artificial Plants van Alberto Baraya
Video Hustle in Hand van Shahryar Nashat
Tacita Dean daagt het medium film uit om de snelste en kleinste bewegingen van de Nanotechnologie te registeren.
Vanishing Point van Jimmy Robert
Ondanks het veelbelovende uitgangspunt, namelijk de Biënnale werken in de bestaande tentoonstelling te integreren, zijn er maar weinig werken waar dit samenspel zichtbaar is. Biënnale bezoekers lopen dan ook opvallend veel alleen op de Biënnale werken af, trouw hun plattegrond volgend. Ligt het aan de specifieke interesse van de bezoekers of aan de opstelling en keuze van het getoonde werk? Interessant was geweest als het gelukt was belangstelling van de Biënnale bezoeker voor het volkskundig tentoongestelde te wekken en andersom, de etnologische geïnteresseerde bezoeker nieuwsgierig te maken voor de hedendaagse kunst. Zo konden elementen zoals bijvoorbeeld de urgentie van kunst vandaag de dag tegenover de urgentie van kunst in andere tijdsperken bevraagd worden.
Zie ook:
Berlin Biennale (l): Haus am Waldsee
Berlin Biennale (lll): KW Institute for Contemporary Art
5uur...!!! 
