NOW, AND AFTER – een tentoonstelling van het Finse kunstenaarscollectief IC-98 en Thom Vink uit Den Haag bij Quartair. Deze samenstelling pakt goed uit.
Visa Suonpää and Patrik Söderlund, filosoof en kunstenaar, vormen IC-98 en tonen twee filmische werken uit een combinatie van tekenkunst, video effecten en animatie. Het zijn verstilde werken voor de bezoeker met een lange adem, die je blik voor detail op scherp zetten en je in hun eigen wereld binnentrekken.
Abendland (II: The Place That Was Promised), een boom die in een herhalende cyclus veranderingen ondergaat, betoverd op het eerste gezicht. Voor de volledige video klik hier, maar levensgroot is natuurlijk mooier.
A View From the Other Side berust op een daadwerkelijk bestaand gebouw in de Finse bossen, dat in de loop van de geschiedenis verschillende functies heeft ondergaan. In de film is het een huis dat transformaties ondergaat in zijn materialiteit en uitstraling, van een bijna levend wezen overgaat naar verval, van de wereld toegekeerd naar afgeslotenheid en langzame overwoekering door de natuur. Er zijn geen mensen te zien, alleen sporen van bewoning en dan weer verlatenheid en een continu zachte wind die als adem door het beeld gaat. Speciaal opgenomen orgelmuziek gaat samen met het beeldritme en maakt van het huis ook instrument. Zelfs de Quartairianse pilaren worden tot verlengstuk van het beeld. Een keer gegrepen door de bijzondere sfeer houdt het werk je vast op de stoel, dus neem vooral 70 minuten tijd mee.
In het andere deel van de ruimte toont Thom Vink het project Soil:
Een rij van maquettes zijn de enige tastbare objecten in de tentoonstelling. In speelgoedschaal en in uniform grijs lijken ze geen toegang te willen verlenen maar alleen hun uiterlijke vorm te tonen om een unheimliche sfeer van verlatenheid en stilte op te roepen. Ook hier alleen sporen van de aanwezigheid van de mens en een vervreemdend werkende herhaling in vormen.
In een diashow komt een verzameling beelden langs, van kristallen, bergopnames uit het vliegtuigraam, grotten, geometrische vormen, gebouwen. De projectie als medium doorlicht en doorgrond, passend bij het onderwerp. Dit komt nog sterker naar voren in het laatste videowerk:
Het spel met de schaal laat een hoopje sneeuw als berg verschijnen, die tot het uiterste doorlicht wordt. Bijna onopmerkelijk van het positief overgaand via grijs gebied naar het negatief, geen schaduw die onbelicht blijft.
Een echte aanrader deze tentoonstelling, nog maar t/m 30 mei, met de finissage tijdens Hoogtij #37.
5uur...!!! 