Een middagje kunst in Diepenheim, een slaperig dorpje ergens in Twente, echter bekend van Kunstvereniging Diepenheim en het Drawing Centre, waardoor de dorpskern door dagen als deze even wakker wordt geschud.
Michiel van der Kaaij en Arno Kramer openen Schitterend isolement, een tentoonstelling met abstracte tekenkunst in het Drawing Centre.
Marisa Rappard en Zoltin Peeter
Irina Birger met hyperactuele Ebola- tekeningen.
Topwerk van Koen Taselaar
Mieke Fokkinga (niet op de foto, maar wel te zien in de expo: een mooie chips tekening)
In het Ottenhuis de tentoonstelling We don’t exist van Heidi Linck:
Heidi Linck sluit met deze expositie een werkperiode af in Diepenheim, waar ze op zoek is gegaan naar tekenen van verval en sporen van verhalen. Heeft het keurig aangeharkte dorp een schaduwkant? Heidi Linck komt met suggestief “bewijs”:
Heidi toont o.a. foto’s van verlaten plekken, elektriciteitshuisjes en schimmige collages van een ruïne.
Restanten van een verlaten schuur? Wie het weet mag het zeggen…
Haar tekenhandschrift is in de sculpturen en installaties terug te zien. Een geslaagde combinatie in deze presentatie.
In het hoofdgebouw ‘IT’ STIMETO LE A VEEM OTIONS’ (‘It’s time to leave emotions’) van Eiko Ishizawa:
Een groep standbeelden van (je ruikt het) verse klei en door vallende waterdruppels trillende bladeren.
Gevonden voorwerpen en materialen speels en helder opnieuw gearrangeerd… het lijkt zo vaak gezien, maar hier toch heel subtiel en overtuigend naar eigen overwegingen.
Op de bovenverdieping Preludium 5 met deelnemers van een masterclass tekenen met Arno Kramer. Een selectie:
Heleen Wiemer
Allemaal nog te zien t/m 1 maart 2015. www.kunstvereniging.nl
Fantastisch, wat een energie, Wim Jonkman