Nu, midden in de transitie van de eerste naar de tweede Digging up the Rhizome richten we nog even de spotlight op Thijs Ebbe Fokkens. Terugkijkend op een minitieus en tegelijk groot gebaar, speciaal voor de kelderruimte van circa…dit.
5uur…!!! Je maakte voor Digging up the Rhizome een miniatuur model van de tentoonstellingsruimte. Daarin voegde je een element toe waar de bezoeker letterlijk geen toegang toe heeft, je speelt met de suggestie. Zie je je werk als document of als een interpretatie van de ruimte?
TEF Ik zie het zelf als een voorstel(ling), waarin duidelijk wordt gedaan alsof.
5uur…!!! Door het maken van een model lijkt het alsof je de reële ruimte wilt verheffen. Oftewel, veel van je installaties zijn vergelijkbaar met bouwwerken als stadia of arena’s, die soms door bezoekers mogen betreden worden. Daarbij maakt je nadrukkelijk gebruik van ruwe materialen. Je fotografische werken daartegen zijn verfijnd en kwetsbaar, bijna poëtisch te noemen, je durft ze haast niet aan te raken. Hoe zie je de relatie tussen beide, streef je naar een functionaliteit of speelt de ruimte alleen als coulisse een rol?
TEF De relatie tussen de constructies/installaties en de fotowerken is prettig problematisch. Het samenspel van verschillende media (ook tekeningen) veroorzaakt namelijk een bepaalde ambiguïteit waar ik naar op zoek ben. De ruimtes vormen een realiteit op zich en lijken tevens af te leiden van – en te verwijzen naar – een ‘meer reële’ bron. Zo blijft er een bepaald voorbehoud bij de ervaring van de geconstrueerde ruimte; het is niet de voorgestelde plek zelf die je betreed, maar eerder een enorme maquette van deze plek. Dit voorbehoud, deze verstoring, vind ik van belang omdat zo het proces van waarneming en betekenisgeving zelf en de rol/positie/medeplichtigheid van de toeschouwer op de voorgrond wordt gezet.
5uur…!!! In de stadia (als ik deze zo mag noemen) laat je een optisch schouwspel van een circulerende lamp voor de camera ontstaan. Welke betekenis heeft de cirkel en het licht voor je?
TEF Lastig om specifiek te benoemen. Voor mij of voor het werk? In de taferelen op foto is de cirkel in wezen een betekenisloos, onverschillig middelpunt. Het fungeert in die zin vooral als stralend projectievat. Ik heb zelf wel allerlei gedachten en associaties over (de aantrekkingskracht van) de cirkel als vorm: afgerond, compleet, perfect, maar ook gesloten, zonder begin of eind, ongrijpbaar, ongenaakbaar, duister. Die gedachten zijn van belang bij de totstandkoming van het werk maar niet per se bij de ervaring van de uiteindelijke voorstellingen. Het gaat me uiteindelijk om wat daar gebeurt. Ik richt me op het onvoorziene perspectief, wat al denkend en doende ontstaat. Door de lichtcirkels kunnen tijd en illusie nadrukkelijk meespelen.
5uur…!!! Hoop je op de verovering van de wereld door de wetenschap of hoop je juist dat er vragen en ruimte voor suggestie blijft?
TEF Of? Wow, wat moet ik me dan bij ‘verovering van de wereld door de wetenschap’ voorstellen? Bij elke terreinwinst krijg je nieuwe vragen, verse onduidelijkheid en andere aanleidingen voor speculatie. Dat vind ik machtig interessant hoewel ik ook een zeker verlangen naar overzichtelijkheid, absoluutheid en eindigheid koester. Technologische ontwikkeling schrijd echter onverbiddelijk voort, onze verantwoordelijkheid, invloed en bevattingsvermogen lijken hopeloos achter te blijven, wonderlijk. Ik hoop dat er tijd en ruimte voor bezinning overblijft.
5uur…!!! Met wat voor een alledaags bouwwerk zou jij je werk kunnen vergelijken? Er zijn namelijk meerdere soorten bouwwerken die gemaakt zijn voor immateriële toepassingen. Sluit dit aan bij je werk?
TEF Bouwwerken voor levensoriëntatie, die vergelijking gaat wellicht wel op. Hedendaagse kunst kun je in zijn algemeenheid als zo’n bouwwerk zien. Het denken over en verhouden tot de wereld vormt toch wel de kern van mijn kunstpraktijk. De bouwwerken die ik de afgelopen jaren heb gemaakt bevatten een mengelmoes van eigenschappen van plekken waar mensen proberen grip te krijgen op de wereld: het atelier, de tempel, het laboratorium, de boardroom, het anatomisch theater, etc. Een ideale plek zou alles tegelijk moeten zijn.
5uur…!!! Ben jij een denker of doener?
TEF Het doen is bij mij ook een vorm van denken.
Aanstaande zaterdag, 30. 11. opent Momart (tijdens Amsterdam Art Weekend) met werk van de heer Fokkens!
Liever naar Arnhem? Kom dan donderdag kijken naar het center piece van de tentoonstellingstriologie van Digging up the Rhizome!
5uur...!!! 